
Σύμφωνα με τους Bryant, B., Bryant, D. και Hammill, D. (2000) οι πλέον συχνές δυσκολίες είναι:
- Λάθη κατά τη γραφή διψήφιων, τριψήφιων και τετραψήφιων αριθμών
- Καθρεπτική γραφή των αριθμών 3,6,7,9.
- Δυσκολίες στην αντίληψη και στη γραφή των αριθμητικών συμβόλων.
- Δυσκολία στην ανάκληση των ονομάτων των αριθμών.
- Αδυναμία στην κατάκτηση και αυτοματοποίηση των αποτελεσμάτων των πράξεων με μονοψήφιους αριθμούς.
- Λανθασμένη τοποθέτηση των αριθμών στο χώρο (κάθετες πράξεις).
- Λάθη σε πράξεις με δανεισμό. (π.χ. πρόσθεση με κρατούμενα, αφαίρεση με δανεισμό).
- Λάθη σε πράξεις με πολλά βήματα (πράξεις με πολυψήφιους αριθμούς).
- Δυσκολία στην εκτέλεση διαδικασιών με πολλά στάδια όπως τα σύνθετα προβλήματα με περισσότερες από μία πράξεις.
Είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ότι η δυσαριθμησία αποτελεί ένα σύνολο χαρακτηριστικών που συνυπάρχουν και ότι κάποια μεμονωμένη δυσκολία δε συνιστά τέτοιου είδους μαθησιακή δυσκολία. Επομένως αν ένα παιδί παρουσιάζει μια από τις παραπάνω δυσκολίες, αυτό δεν αποτελεί επαρκή σύμπτωμα για να ενταχθεί στη μαθησιακή δυσκολία της «δυσαριθμησίας».
Καθρεπτική γραφή = όταν το παιδί γράφει ανάποδα τους αριθμούς.
K.Ταβουλάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου